Uroczysta proklamacja
Wielkiej Modlitwy Bożogrobców
w drodze do jubileuszu 2000-lecia Zmartwychwstania Chrystusa
Miechów 2014-2033
Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie, którego historia zaczyna się w 1099 r., wyraża w sposób szczególny cześć i szacunek dla zmartwychwstania Pańskiego oraz strzeże i opiewa chwałę Tego, którego Bóg wskrzesił z martwych (por. Dz 10, 40).
Jezus zmartwychwstał trzeciego dnia, jak oznajmia Pismo, a tradycyjnie uważano, że było to w roku 33. Same Ewangelie nie podają bliższych dat, choć dostarczają kilku wskazówek. W świetle tradycyjnych obliczeń można przyjąć, że w roku 2033 przypada 2000 lat od zmartwychwstania Chrystusa. Ten wielki jubileusz jest szczególną okazją, aby uwypuklić fundamentalne znaczenie zmartwychwstania Chrystusa dla wiary chrześcijańskiej. Żywa wiara w zmartwychwstanie daje siłę, gdyż daje nadzieję. Nie tylko daje siłę do męczeńskiej śmierci, ale daje siłę wiary, która pozwala żyć dobrze, chroni od rozpaczy, od zwątpienia wobec niesprawiedliwości świata.
W najstarszym świadectwie Nowego Testamentu na temat zmartwychwstania św. Paweł pisze: „A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15,14). Co stałoby się z wiarą chrześcijańską, gdyby nie było zmartwychwstania Jezusa? Apostoł Paweł chce nam powiedzieć, że bez zmartwychwstania nauczanie o Jezusie, o Jego słowach i czynach byłoby próżne i pozbawione treści. Bez zmartwychwstania także wydarzenie krzyża byłoby bez znaczenia, cierpienie i śmierć Jezusa byłyby jednocześnie pozbawione swojego zbawczego znaczenia. Wiara, która nie wyrasta z wiary w zmartwychwstanie, zatraca swój zbawczy charakter i zawęża eschatologiczną perspektywę chrześcijaństwa. To oznacza osłabienie nadziei na ponadhistoryczne dopełnienie świata. Świat bez wiary w zmartwychwstanie jest światem bez nadziei, gdyż poza Bogiem nikt i nic nie jest w stanie zadośćuczynić minionemu cierpieniu, przywrócić sprawiedliwość, wyrównać rachunki krzywd.
Zmartwychwstanie jest istotą chrześcijańskiej wiary. W dniu dzisiejszym uświadamiamy sobie, że jest ono dziełem Trójcy Świętej. Dokonało się mocą Ojca, który „wskrzesił” Chrystusa, swego Syna. Było ono dziełem Ducha Świętości, bo Jezus zostaje „ustanowiony według Ducha Świętego przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym” (Rz 1, 4). Zmartwychwstanie było też dziełem Jezusa, Syna Bożego, bo dokonał go swoją Boską mocą. Prawda o zmartwychwstaniu, tak mocno obecna w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, powinna być stale głoszona i znajdować nowych świadków, także dzisiaj, w dziele nowej ewangelizacji. Wśród świadków tajemnicy zmartwychwstania szczególne miejsce zajmują kawalerowie i damy Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie – czciciele Grobu Bożego, nawiązujący do dziedzictwa i tradycji działającego na ziemiach polskich do XIX wieku Zakonu Kanoników Regularnych Stróżów Świętego Grobu Jerozolimskiego, zwanych po dziś dzień bożogrobcami i miechowitami.
Bożogrobcy obchodzący 850. rocznicę przybycia do Miechowa rozpoczęli Wielką Modlitwę Bożogrobców w drodze do Wielkiego Jubileuszu 2000 lat od Zmartwychwstania Chrystusa. Z tej okazji 15 czerwca 2014 r., w uroczystość Trójcy Przenajświętszej, członkowie zakonu zgromadzili się w bazylice Grobu Bożego w Miechowie, aby uczestniczyć w uroczystej Mszy św., sprawowanej pod przewodnictwem abp. Zygmunta Zimowskiego z Watykanu, komandora z gwiazdą Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie. Odtąd, co miesiąc, aż do roku 2033, w bazylice Grobu Bożego w Miechowie biskupi i kapłani – członkowie Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie, będą sprawować Msze św. jako przygotowanie do Wielkiego Jubileuszu 2000 lat od zmartwychwstania Chrystusa. Dopełnieniem Eucharystii będzie zawsze nawiedzenie kaplicy Grobu Bożego
i modlitwa o pokój w Ziemi Świętej.
Bazylika Grobu Bożego wraz z kaplicą Grobu Bożego to niezwykłe miejsce, które przemawia do nas przeszłością i wielkością minionych pokoleń miechowian i pielgrzymów. Od pierwszych chwil osiedlenia się zakonu bożogrobców w Miechowie jego zadaniem było szerzenie kultu Grobu Chrystusowego. Centralnym miejscem kultu jest powstała w XVI wieku kaplica Grobu Bożego z wierną kopią Grobu Jerozolimskiego. W okresie, gdy muzułmanie uniemożliwili pielgrzymom odwiedzenie Grobu Jezusa Chrystusa w Jerozolimie, Miechów stał się celem pielgrzymów z całej średniowiecznej Europy, uzyskując przy tym wiele przywilejów, w tym łaski odpustu zupełnego. Do tego sanktuarium przez wieki pielgrzymowali władcy i uczeni, by oddać cześć męce, śmierci i chwalebnemu zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. W dzisiejszych czasach pielgrzymują do niego również rycerze Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie, aby modlić się w bazylice Grobu Bożego i w pięknej kaplicy zbudowanej w takim samym kształcie, jak Jerozolimski Grób Odkupiciela.
Także wygląd bazyliki miechowskiej, który kojarzy się z wieżą, zwieńczoną olbrzymią kulą, niesie orędzie zmartwychwstania. Od roku 2006 na kuli znajduje się figura Chrystusa Zmartwychwstałego. To znak, że miechowskie sanktuarium, noszące szczytne miano „Polskiej Jerozolimy”, jest nadal stróżem i głosicielem tajemnicy paschalnej Jezusa na polskiej ziemi. Poprzez zanoszoną tutaj Wielką Modlitwę Bożogrobców w drodze do Wielkiego Jubileuszu 2000 lat od Zmartwychwstania Chrystusa chce do nas mówić nie tylko o wielowiekowych tradycjach kultu Grobu Chrystusowego na ziemiach polskich, ale także dzisiaj pragnie nieść orędzie chrześcijańskiej nadziei. Zmartwychwstanie Chrystusa jest podstawą chrześcijańskiej nadziei: „Surrexit Christus, spes mea”. Niech Zmartwychwstały Chrystus sprawi, aby obfitowały w nas nadzieja i moc Ducha Świętego.
Miechów, 15 czerwca 2014 roku, w uroczystość Trójcy Świętej.
Ks. Jerzy Bielecki ESSH